ݰاو مہ ژوورو کپھالو اوغو غسل خانئ لاکھی ہو زاپان نیگے وا تا نان بیریار ݯھوئ بیتی گوئی۔ تت پوردوم خانوت قویتائی۔ 

پوردوم خان تان نانو ترویو نمبرو ژاو اوشوئی کوس سورا کی آخر کار ای ژوور آژیکو نان تاتنتے دی سکون ہوئی کی کھوڑان صاحب گار دنیا ہائی رے۔ ہیت رارتھݯ رے ای دیہا حال باو اوشونی۔ تت دوری کورمان کوراو اوشوئی اژیلیان گانی وا نان کورا بیری بی ݯھترا کوروم کوری ہار انوسو پھائی دیاو اوشوئی۔ 

پوردوم خان تان شونو موڑا تان تتوت “تا ژوور کیچا تان زاپان تان نیگیکو نو بویان” رے مونیتائی۔ تتو کارا دیتی قاہری بیتی ریر کی “پھیک بیتی اف نو بیسانا، مہ ژورو کیا کھیر بیتی شیر وا تا خور کیا ہنار؟”۔ 

ہے تتو چو ژاو تان موژی ایغوت روپھی اسیتانی ہتے موژی نان دوروت گیکو کھاڑ څراپ ہونی۔ تت نانو پوشی تان ژاوت ریر کی “تہ لوو دوما تان نانو ژووروتین؟”۔ نان گیتی لوو کیا خاص کیاغ نو جوݰی “ یانگے موش اوغ انگے ہیرا اوڅا بی، بیریار میدہ بیتی ہاتم تہ عقل نو تارورانا؟” ریتائی۔ 

تت کیا ویزی نو کوری مشاربو گانی اف نیسی بغائی۔ نان پوردوم خانوت ریر کی “روپھیتایا اے ڈاق تہ اسڅار؟” 

پوردوم خان ناچار بیتی “ نومہ روپھوئی کیا نان ہانیس اوغ اف الومان۔ جوش بجہ مہ روپھاور رے اسیتائی۔ 

نان: پوریکو لاکے مہ ژورو۔ بوتہ خسمت بیرو بوئی کورا کومورانان اشٹوکا کیاغ شیر راو اوشوئی۔ مہ سوم ایغا ارامہ گرانیشو ݰاپیکو  ژیبوئی۔ تو شاپیر خان اوچو ڈوکا مسو گانی ہمی شاران مارانان ماژے بوتہ پروینو نانو چو تو لوٹ اسپڅار مینو گونیان۔ اف مینوان کمرو دی سفار کورور اسپہ ہاتو نیشیسی۔ اچی تان تتوتین راوے بوتوت واہݯہ کیاغ کورار۔ 

پوردوم خان: اے نان کیاغ کوسی اسپہ، دوری کیاغ شیر؟ 

پوردوم خان وا کیا نسکاران فریݰ نو نیزیتائی۔ 

نان تان تان سوم لووا ݯوکی ریتائی “رشتہ کی بوئی جم اوشوئی، ای ڈاقو دی بوکانتے کی پھریتم اسپہ کھوٹوا بار کم بوئی”۔ 

پوردوم خان: سے کوس بوکانتے دیاک بیانی؟ 

نان: تہ خور کوس۔ ہیغار لوٹ بوسا؟ 

پوردوم خان: اوا کیاغ بوک نو الومان تان دوری تانتے اسوم۔ 

نان: بو لوو مو دیت مہ ژاو۔ لغل کومورو۔ اسکوٹا اساک بیائی سالا ای چھوٹی گیاک بیائی۔ دوری وا جمارگینی دی کا نیکی تروئی اسپڅار گینی سف دورا اساک بیانی ہتیتن خبارا گوس۔ موژا بیتی ݯھوئی ژونانتے البت ݰاپک کوریک تھے بوس لا؟ 

پوردوم خان: مت پتہ نیکی۔ دیت تان خور ژیژاوان۔ 

نان: ہتیت تا خوشے اسونی۔ جوو ݯوکی کیمیریانان ہیا ویݰے اسیتانی۔ 

پوردوم خان: مہ کی خوش نو ہوئی کومورو؟ اوا کیاغ نو الومان۔ 

نان: تان ہوشار نو نیسے۔ ہاݰ کومورو وا اچا دی نو لیس اچی لغل نانو ژور۔ وا مہ سوم بیݰ دیاھ دیک نو کو۔ 

پوردوم خان کیا ریکو نو بیتی شوخیاو بی گونجی غیریتائی.